Who is she?

Mijn foto
Ondanks mijn leeftijd (41) voel ik me nog steeds een creatief meisje. Zolang ik mij kan herinneren ben ik bezig met het in elkaar prutsen van dingen. Oorbellen, boekjes, kaarten, fotoalbums, schoenendozen, etc. Vorig jaar kocht ik voor het eerst in mijn leven een naaimachine. Ik probeer me momenteel te specialiseren in kekke kitscherige kussens en andere dingen van stof. Een paar van mijn zelfgemaakte spullen liggen sinds kort bij 'Bizaar van Zink en Zilver' te Wolvega. En verder? Ik ben gewoon ik. + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + = + Despite my age (41) I still look upon myself as a creative little girl. As long as I can remember I have kept myself busy with all kinds of creative things, such as making earrings, making decorative boxes out of shoeboxes, making cards and scrapbook-photoalbums. When I turned 40 I bought my first sewingmachine. I try to make kitschy cushions and other stuff out of fabric. Apart from that? I am just me.

zaterdag 21 februari 2009

Oude schoenendozen - Old shoeboxes



Ik begon met 'Box-It' toen ik in Londen prachtig dierenvel-papier tegenkwam dat ik simpelweg niet kon weerstaan. In diezelfde tijd kocht ik in een speciaalzaak prachtig metallic papier van een zodanige dikte dat je er heel gemakkelijk dingen mee kon beplakken. Deze dingen vielen samen. In een schoenenzaak in de buurt vroeg ik om lege schoenendozen en zo begon mijn kleine handeltje. Ik was in die tijd veel aan het knokken met mijzelf, met ziekte en verlies in mijn familie en met mijn eigen hoofd boven water zien te houden. Het voelde vaak als een bokswedstrijd en in die dozen kon ik mijn creativiteit kwijt. Dan is er nog het engelse werkwoord 'to box'. Het werd daarom Box-It.

I started 'Box-It' when I came across some beautiful animalprint-paper in London, that I simply could not resist. During that same period I bought beautiful metallic paper so thick one could easily use it to cover things. Those two came together. I got my empty shoeboxes in a nearby shoestore and this is how I began my small enterprise. In that time I was fighting a lot, emotionally with illness and loss in my family and I tried to keep my head up high. It often felt like a boxing-match and the shoeboxes offered me a chance to unload my creativity. And there's the verb 'to box'. That's why it became Box-It.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten